نتایج پیوند لایه‌ای خودکار قرنیه در درمان جراحی قوز قرنیه

چکیده هدف: ارزیابی نتایج بینایی و رفرکتیو پیوند لایه‌ای خودکار قرنیه (ALTK) با میکروکراتوم در بیماران مبتلا به قوز قرنیه. روش پژوهش: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد بر روی 14 چشم مبتلا به قوز قرنیه متوسط تا پیش‌رفته در 14 بیمار نیازمند عمل جراحی، انجام شد. به وسیله میکروکراتوم، لایه‌ای از قرنیه گیرنده به ضخامت 250 میکرون و لنتیکولی از قرنیه دهنده با ضخامت 350 میکرون و با اندازه 25/0 میلی‌متر کم‌تر از قرنیه دهنده برداشته شد و سپس با 16 بخیه جداگانه با نایلون 0-10 به قرنیه گیرنده دوخته شد. اندازه‌های معادل کروی عیب انکساری (SE)، رفرکشن، دید بدون اصلاح (UCVA)، بهترین دید اصلاح‌شده (BCVA) و میزان آستیگماتیسم در 1، 3 و 6 ماه بعد از عمل و حداقل 2 ماه پس از کشیده شدن کامل بخیه‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. حداقل مدت پی‌گیری بیماران 8 ماه بود. یافته‌ها: بیماران شامل 9 مرد و 5 زن با میانگین سنی 5/5±2/26 سال (36-18 سال) بودند. میانگین UCVA قبل از عمل 16/0±2/1 لوگمار (معادل 300/20) و در آخرین معاینه 2/0±55/0 لوگمار (معادل 70/20) بود (001/0P<). میانگین BCVA قبل از عمل 2/0±8/0 لوگمار (معادل 120/20) و در آخرین معاینه 15/0±34/0 لوگمار (معادل 40/20) بود  (001/0P<). میانگین SE قبل از عمل 4/2±6- دیوپتر و در آخرین معاینه 2±6/2- دیوپتر بود (001/0P<). در آخرین معاینه، BCVA بیماران در 3/64 درصد موارد 40/20 یا بهتر بود و 57 درصد بیماران‌، آستیگماتیسم رفرکتیو درمحدوده 4 دیوپتر داشتند. نتیجه‌گیری: گرچه ALTK به لحاظ نظری، با ایجاد سطح فاصل صاف و یکنواخت بین قرنیه دهنده و گیرنده،‌ روش کارآمدی در درمان قوز قرنیه به نظر می‌رسد ولی با ایجاد آستیگماتیسم بالای بعد از عمل، هنوز روش ایده‌آلی به حساب نمی‌آید و نیاز به مطالعات بیش‌تر و تکمیل تکنیک دارد تا نتایج آن به حد روش‌های متداول موجود برسد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1385؛ دوره 11، شماره 4: 447-439.